Czerwony Pałac
W "Taryfie domów miasta Warszawy i Pragi" autorstwa inżyniera miasta Henryka Świątkowskiego, wydanej w Warszawie w 1852 r., znajduje się rysunek, który mnie zainteresował. Przedstawia on ulicę Królewską i ulicę Mazowiecką. Na dole rysunku widzimy zabudowania tzw. Kuźni Saskich oraz charakterystyczne załamanie ulicy Królewskiej (za "Wędrowiec" nr 23 z 1900 r., s. 444). Rysunek także jest ciekawy z tego powodu, że nie ma na nim wytyczonej jeszcze dzisiejszej ulicy Kredytowej. Przy ulicy Mazowieckiej (po lewej stronie kościoła ewangelickiego) znajdują się zabudowanie Czerwonego Pałacu. Wszyscy znamy ten punkt na mapie Warszawy. Jest nim gmach Muzeum Etnograficznego. Wcześniej Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego. Miejsce to, przez długi czas nosiło nazwę Czerwonego Pałacu, Czerwonego Dworu lub też Czerwonej Kamienicy (dziś skrzyżowanie ulicy Mazowieckiej i Kredytowej). Stojący w tym miejscy budynek, z ceglanymi ścianami (stąd nazwa pałacu), został wybudowa